Spis treści
| Informacja | Opis |
|---|---|
| Nazwa Naukowa | Pinus sibirica |
| Popularne Nazwy | Syberyjska sosna cedrowa |
| Kraj Pochodzenia | Syberia, Rosja |
| Data Odkrycia | Znana od stuleci, dokładna data odkrycia nieznana |
| Czas Kwitnienia | Brak typowego kwitnienia; produkuje szyszki |
| Zakres pH Ziemi | Lekko kwaśna do neutralna (5.5 – 7.0) |
| Najlepsza Mieszanka Ziemi | Dobrze przepuszczalna, z domieszką piasku |
| Częstotliwość Podlewania | Umiarkowane; toleruje okresy suszy |
| Minimalna Temperatura | Wytrzymuje bardzo niskie temperatury, nawet do -50°C |
| Kolor Kwiatów | Brak tradycyjnych kwiatów; zielone szyszki |
| Sposób Rozmnażania | Głównie przez nasiona; możliwe także przez sadzonki |
| Wysokość Drzewa | Osiąga do 30-40 metrów wysokości |
| Odporność na Choroby | Ogólnie odporna, ale podatna na szkodniki jak kornik |
| Wymagania Świetlne | Preferuje pełne słońce |
| Zastosowanie | Nasiona (orzechy cedrowe), drewno, roślina ozdobna |
| Ochrona Gatunkowa | Nie podlega specjalnej ochronie, ale jest wartościowa ekologicznie |
Klasyfikacja
- Królestwo: Rośliny
- Klad: Nagozalążkowe
- Rząd: Sosnowce
- Rodzina: Sosnowate (Pinaceae)
- Rodzaj: Sosna (Pinus)
- Gatunek: Pinus Sibirica
Charakterystyka ogólna
Pinus sibirica, znana również jako syberyjska sosna cedrowa, to gatunek drzewa iglastego należącego do rodziny sosnowatych (Pinaceae). Jest to drzewo o imponujących rozmiarach, osiągające wysokość do 30-40 metrów. Charakteryzuje się szeroką, stożkowatą koroną i prostym pniem.
Występowanie i środowisko
Syberyjska sosna cedrowa rośnie głównie w chłodnych regionach Syberii. Preferuje zimne, górskie tereny, często tworząc lasy monokulturowe. Jest przystosowana do trudnych warunków klimatycznych, wytrzymując niskie temperatury i silne wiatry.
Opis botaniczny
- Liście: Igły Pinus sibirica są długie, cienkie i miękkie, zwykle zebrane po 5 na krótkopędach. Mają głęboko zielony kolor i mogą osiągać długość do 10-15 cm.
- Szyszki: Drzewo to wytwarza duże szyszki, osiągające długość do 5-10 cm. Są one źródłem nasion znanych jako syberyjskie orzechy cedrowe, cenione ze względu na swoje właściwości odżywcze i smakowe.
- Kora: Kora młodych drzew jest gładka i szarozielona, z wiekiem staje się grubsza i bardziej spękana, przybierając ciemniejszy odcień.
Ekologia i występowanie
Pinus Sibirica występuje głównie w górach Syberii, rosnąc na wysokościach od 500 do 2400 metrów n.p.m. Preferuje chłodne, wilgotne klimaty, dobrze rośnie w żyznych, głębokich glebach, ale jest również zdolna przetrwać w trudniejszych warunkach.
Zastosowanie
Syberyjska sosna cedrowa jest ceniona przede wszystkim za swoje nasiona, tzw. orzechy cedrowe. Są one bogate w tłuszcze, białko i różne mikroelementy. Drzewo wykorzystywane jest również w przemyśle drzewnym oraz jako roślina ozdobna.
Uprawa i pielęgnacja
Pinus sibirica jest drzewem wytrzymałym i nie wymaga specjalnych zabiegów pielęgnacyjnych. Dobrze rośnie na dobrze przepuszczalnych, lekko kwaśnych glebach. Jest odporna na niskie temperatury, ale młode sadzonki mogą wymagać ochrony przed mrozem.
Ciekawostki
- Syberyjska sosna cedrowa jest drzewem długowiecznym, potrafi żyć nawet kilkaset lat.
- Orzechy cedrowe są ważnym źródłem pożywienia dla wielu dzikich zwierząt, w tym dla wiewiórek syberyjskich.
